30 Ιουλ 2013

Τοξικά ποτά σκότωσαν 18 άτομα στο Πακιστάν

        Πολλοί Πακιστανοί παρασκευάζουν μόνοι τους φθηνά αλκοολούχα ποτά.

Τουλάχιστον 18 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και πάνω από 20 ακόμη νοσηλεύονται σε σοβαρή κατάσταση αφού κατανάλωσαν νοθευμένα ή τοξικά αλκοολούχα ποτά σε δύο ιδιωτικές εορτές αυτήν την εβδομάδα στο Πακιστάν, όπως ανακοίνωσαν στις 28/7 αξιωματούχοι.
Τα θύματα διακομίστηκαν σε νοσοκομεία της πόλης Φαϊζαλαμπάντ, στο κεντρικό τμήμα του Πακιστάν, καθώς έχασαν τις αισθήσεις τους κατά την διάρκεια των δύο εορτών, ενός πάρτι γενεθλίων και μιας άλλης συγκέντρωσης, σε δύο σπίτια.
Η πώληση αλκοόλ δημόσια είναι απαγορευμένη σε αυτή την ισλαμική χώρα και πολλοί Πακιστανοί παρασκευάζουν μόνοι τους φθηνά αλκοολούχα ποτά.

Πηγή : ethnos.gr

Διαβάστε εδώ παλιότερο άρθρο για θανάτους από αλκοόλ στην Ινδία

28 Ιουλ 2013

Nέο, απίθανο υλικό, κατά λάθος...

Ισχύει πως στην επιστήμη τίποτα δεν είναι αδύνατο. Απίθανο ίσως, αλλά αδύνατο όχι. Έτσι, δεν ήταν αδύνατο να δημιουργηθεί ένα νέο, φοβερά απορροφητικό υλικό, στο πανεπιστήμιο της Ουψάλα, κατά λάθος, μετά από ένα χαλαρό βράδυ Παρασκευής στο εργαστήριο και να ονομαστεί «Ουψαλίτης». Αυτή είναι η ιστορία του :
Στο πανεπιστήμιο της Ουψάλα, στη Σουηδία, το ερευνητικό έργο σε ένα συγκεκριμένο εργαστήριο αφορούσε προηγούμενα πειράματα πάνω στο ανθρακικό μαγνήσιο. Μια Παρασκευή βράδυ, οι επιστήμονες που εργάζονταν στο συγκεκριμένο εργαστήριο «ξέχασαν» σε ένα θάλαμο αντιδραστήρα μέρος από το υλικό, πάνω στο οποίο δούλευαν. Την επόμενη Δευτέρα το πρωί, ανοίγοντας το θάλαμο, διαπίστωσαν πως το υλικό είχε μετατραπεί σε ένα πολύ σκληρό gel. Το «στέγνωσαν» και διαπίστωσαν πως είχε δημιουργηθεί κάτι που είχε θεωρηθεί αδύνατο για περισσότερο από 100 χρόνια : ανθρακικό μαγνήσιο απαλλαγμένο από νερό. Η ανακάλυψη αυτή οδήγησε σε άλλο ένα χρόνο μελετών και πειραμάτων για να καταλήξουν οι επιστήμονες στον Ουψαλίτη.
Ένα υλικό με φανταστικές ιδιότητες ...

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου εδώ

27 Ιουλ 2013

Μαγιά με συνθετικό DNA ζυμώνεται στο εργαστήριο

Kύτταρα του σακχαρομύκητα S.cerevisiae στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο.
(Πηγή: J.Boeke, S.Richardson, John Hopkins University)  
Τρία χρόνια μετά την παρουσίαση του πρώτου ζωντανού βακτηρίου με εξ ολοκλήρου συνθετικό γονιδίωμα, διεθνής ερευνητική κοινοπραξία σχεδιάζει να επαναλάβει τον άθλο σε έναν πολύ πιο περίπλοκο οργανισμό : τον πολύτιμο ζυμομύκητα της μαγιάς.
Εργαστήρια σε όλο τον κόσμο ανέλαβαν να σχεδιάσουν και να συνθέσουν ένα πλήρες λειτουργικό γονιδίωμα, το οποίο θα εισάγουν μέσα σε κύτταρα του Saccharomyces cerevisiae -ενός μικροβίου που χρησιμοποιείται όχι μόνο στην αρτοποιία και τη ζυθοποιία, αλλά και ως «πειραματόζωο» στη βασική έρευνα.
Η δημιουργία της συνθετικής μαγιάς αφενός θα προσέφερε νέες γνώσεις για την ανθρώπινη βιολογία, αφετέρου θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για την ανάπτυξη συνθετικών μικροβίων που παράγουν καύσιμα και φάρμακα ή απορρυπαίνουν το περιβάλλον. Πολλοί μάλιστα πιστεύουν ότι η λεγόμενη συνθετική βιολογία θα φέρει μια νέα βιομηχανική επανάσταση.
Το πρώτο ζωντανό κύτταρο με συνθετικό γονιδίωμα παρουσιάστηκε το 2010 από το ινστιτούτο του διάσημου γενετιστή Κρεγκ Βέντερ. Επρόκειτο όμως για ένα βακτήριο, το οποίο ανήκει στους λεγόμενους προκαρυωτικούς οργανισμούς -οργανισμούς χωρίς πυρήνα στα κύτταρά τους.
Συνθετικά αντίγραφα των απαιτούμενων γονιδίων θα σχεδιαστούν στον υπολογιστή και θα συναρμολογηθούν από εταιρείες που ειδικεύονται στα συνθετικά μόρια DNA. Στην επόμενη φάση, τα συνθετικά μόρια DNA θα συνενωθούν σε 16 χρωμοσώματα, τα οποία τελικά θα εισαχθούν σε κύτταρα του σακχαρομύκητα από τα οποία έχει πρώτα αφαιρεθεί ο πυρήνας.
Οι ζύμες, αντίθετα, είναι ευκαρυωτικοί οργανισμοί όπως και ο άνθρωπος, δεδομένου ότι το γενετικό υλικό τους βρίσκεται συγκεντρωμένο στους πυρήνες των κυττάρων τους.
Ο σακχαρομύκητας Saccharomyces cerevisiae επελέγη επειδή είναι ένας καλά μελετημένος οργανισμός με σχετικά λίγα γονίδια : περίπου 6.000, συγκριτικά με τα 25.000 γονίδια του ανθρώπου.
Στην ερευνητική προσπάθεια, η οποία αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί έως το 2017, συμμετέχουν μεταξύ άλλων το Πανεπιστήμιο Τζον Χόπκινς στις ΗΠΑ, το Imperial College του Λονδίνου και ερευνητικοί φορείς στην Κίνα και την Ινδία.
Σύμφωνα με το BBC, η βρετανική κυβέρνηση χρηματοδοτεί το πρόγραμμα με ένα εκατομμύριο λίρες, περίπου 1,6 εκατομμύρια ευρώ.

Πηγή : in.gr

26 Ιουλ 2013

" Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου..."

Εικονογράφηση από την έκδοση της "Χιονάτης" του 1852
Από τον αρχαίο ελληνικό μύθο του Νάρκισσου, που ερωτεύεται τον εαυτό του από την στιγμή που καθρεφτίζεται στα νερά μιας πηγής και που τελικά πεθαίνει από μαρασμό, μέχρι τη γερμανική λογοτεχνία και τη "Χιονάτη" των Αδελφών Γκριμ,όπου ο μαγικός καθρέφτης πρέπει να απαντάει στην ερώτηση της ματαιόδοξης βασίλισσας " Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου, ποια είναι η πιο ωραία στην χώρα ;" οι καθρέφτες συμβολίζουν τη ματαιοδοξία του ανθρώπου και την ανάγκη του για καλλωπισμό.
Σε πολλούς πολιτισμούς πιστεύεται ότι το είδωλο του καθρέφτη είναι η ψυχή (ως υπερβατικό στοιχείο) του ανθρώπου. Έτσι το σπάσιμό του θεωρείται κακή τύχη (γρουσουζιά).

Κάτοπτρο ονομάζεται το αντικείμενο του οποίου η επιφάνεια ανακλά τις ακτίνες φωτός με αποτέλεσμα να σχηματίζεται το είδωλο του περιβάλλοντα χώρου πάνω σε αυτή. Ο πιο γνωστός τύπος κατόπτρου είναι το επίπεδο κάτοπτρο ή καθρέφτης, το οποίο έχει επίπεδη επιφάνεια.
Επίσης, υπάρχουν τα καμπύλα κάτοπτρα που σχηματίζουν μεγεθυμένα ή είδωλα υπό σμίκρυνση, ή εστιάζουν το φως.
Σε ένα καθρέφτη, μια παράλληλη δέσμη φωτός αλλάζει διεύθυνση κίνησης αλλά εξακολουθεί να παραμένει παράλληλη. Τα είδωλα που παράγονται από καθρέφτες είναι φανταστικά και έχουν το μέγεθος του πραγματικού αντικειμένου.
Η γωνία πρόσπτωσης μιας δέσμης φωτός που προσπίπτει σε ένα καθρέφτη είναι ίση με την γωνία ανάκλασης. Έτσι λοιπόν αν η προσπίπτουσα δέσμη σχηματίζει γωνία 30° με ευθεία κάθετη στο επίπεδο του κατόπτρου, τότε ανακλάται επίσης υπό γωνία 30° από την αντίθετη πλευρά.

Κατασκευή
Τα πρώτα κάτοπτρα ήταν λειασμένα φύλλα μετάλλων, κυρίως αργύρου και χαλκού.
Τα περισσότερα κάτοπτρα σήμερα αποτελούνται από μια λεπτή στρώση αλουμινίου που έχει αποτεθεί στην οπίσθια πλευρά ενός τεμαχίου γυαλιού με αποτέλεσμα να βλέπει κανείς την ανακλαστική επιφάνεια μέσα από το φύλλο γυαλιού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το κάτοπτρο να είναι ανθεκτικότερο αλλά με αυτό τον τρόπο μειώνεται η ποιότητα του ειδώλου εξαιτίας της ανάκλασης αλλά και της διάθλασης από την εξωτερική επιφάνεια του γυαλιού. Αυτός ο τύπος κατόπτρου ανακλά το 80% περίπου του προσπίπτοντος φωτός. Η πίσω πλευρά του κατόπτρου συνήθως επαλείφεται με σκουρόχρωμο βερνίκι για να προστατεύσει το μέταλλο από την διάβρωση και την αποκόλληση από το γυαλί.
Αντίθετα, τα κάτοπτρα που χρησιμοποιούνται σε όργανα ακριβείας έχουν συνήθως την ανακλαστική επίστρωση στην πρόσθια επιφάνεια του γυαλιού για να βελτιώσουν την ποιότητα του ειδώλου. Τα μεταλλικά φύλλα επικαλύπτονται από μια πολύ λεπτή διαφανή επιφάνεια (από πυρίτιο συνήθως) για προστασία από την διάβρωση. Η επίστρωση αυτή κατασκευάζεται με τέτοιο τρόπο ώστε να ενισχύει την ανακλαστική ικανότητα του κατόπτρου.

Εργαστηριακή παρασκευή
Μια πολύ κοινή εργαστηριακή παρασκευή κατόπτρου είναι η αντίδραση μεταξύ μιας ένωσης που περιέχει αλδεϋδομάδα (-CH=O) με το αντιδραστήριο Tollens (αμμωνιακό διάλυμα νιτρικού αργύρου). Η αντίστοιχη χημική εξίσωση είναι :
RCH=O + 2AgNO3 + 3NH3 ® RCOONH4 + 2Ag + 2NH4NO3 
Ο άργυρος (Ag) που παράγεται, αποτίθεται στα γυάλινα τοιχώματα του δοκιμαστικού σωλήνα ή της φιάλης, όπου γίνεται η αντίδραση σχηματίζοντας κάτοπτρο.
Δείτε ένα βίντεο με αυτή την αντίδραση εδώ.

► Δείτε επίσης ένα πεντάλεπτο πολύ ενδιαφέρον βίντεο για το πώς φτιάχνονται σήμερα οι καθρέφτες εδώ

Πηγή : Βικιπαίδεια (κάτοπτρο)

25 Ιουλ 2013

Η κυρία του DNA


Στην κυρία του DNA,  Ρόζαλιντ Φράνκλιν και στα 93α γενέθλια της αφιερώνει η google  το σημερινό doodle  της.
Η Ρόζαλιντ Φράνκλιν ήταν η μοναδική γυναίκα στην αποκάλυψη της δομής του DNA. Οι τρεις άνδρες με τους οποίους έπρεπε να συνδιαλέγεται κατά τη διάρκεια της αναζήτησης της δομής του μορίου  δεν της έδειξαν τον απαιτούμενο σεβασμό.
Η Ρόζαλιντ Φράνκλιν (Rosalind Franklin) γεννήθηκε το 1920 και πέθανε από καρκίνο σε ηλικία μόλις 37 ετών, το 1957.
Κόρη πλούσιας εβραϊκής οικογένειας, η Φράνκλιν σπούδασε βιοφυσική στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, δίνοντας μάλιστα μάχη για να ακολουθήσει την επιστημονική καριέρα που επιθυμούσε.
Το 1950 ανήκε στο επιστημονικό προσωπικό του King's College του Λονδίνου, έπειτα από τριετή εργασία σε γαλλικό εργαστήριο, καθώς είχε ήδη καταξιωθεί στην επιστήμη της.
Το 1951 ήταν η Φράνκλιν που έθεσε τις βάσεις για τη λύση του «μυστηρίου» του DNA. Κατάφερε να κάνει τη διάκριση μεταξύ δύο μορφών DNA: της παρακρυσταλλικής Β μορφής και της κρυσταλλικής Α μορφής.
Με τη βοήθεια ακτίνων Χ, κατάφερε να φωτογραφήσει τη μορφή Β, που ακόμη και μέχρι σήμερα, θεωρείται εκπληκτικής καθαρότητας και ακρίβειας. 
Το έργο της έγινε γνωστό και τιμήθηκε μόνο μετά θάνατον.
Η Ρόζαλιντ Φράνκλιν ποτέ δεν τιμήθηκε για τη συμβολή της στη διαλεύκανση της δομής της διπλής έλικας...
Σε πολλά σημεία του βιβλίου του Γουότσον «The double helix», η Φράνκλιν περιγράφεται υπό ένα καθαρά σεξιστικό πρίσμα. Στο βιβλίο, το οποίο εξεδόθη το 1968, η Φράνκλιν αναφέρεται ως «Ρόζι», ενώ δίνεται μια πλήρης περιγραφή του τρόπου με τον οποίο ντυνόταν και ο οποίος σαφώς δεν στόχευε στο να τονίσει τη θηλυκότητά της.
Επιπροσθέτως, σχόλια του βιβλίου όπως «το καλύτερο μέρος για μια φεμινίστρια είναι σε κάποιου άλλου το εργαστήριο», ξεσήκωσαν τις φεμινίστριες εναντίον του ανδροκρατούμενου πανεπιστημιακού κατεστημένου και έκαναν τη Ρόζαλιντ Φράνκλιν σύμβολο του κινήματος όταν αυτό ανθούσε στη δεκαετία του '70.

Για πιο αναλυτικές πληροφορίες δείτε ακόμη :

24 Ιουλ 2013

Εντοπίστηκε η πρωτεΐνη-κλειδί του στρες


Το μόριο του στρες και πιθανώς της κατάθλιψης εντόπισαν στον εγκέφαλο ερευνητές. Πρόκειται για τον πρωτεϊνικό υποδοχέα CRF1 ο οποίος έχει την έδρα του στην υπόφυση του εγκεφάλου -μια περιοχή που είναι γνωστό ότι παίζει σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση του άγχους καθώς εκλύει χημικά του στρες στην κυκλοφορία του αίματος - και είναι υπεύθυνος για την παρατεταμένη παραγωγή ορμονών που προκαλούν άγχος και πιθανώς κατάθλιψη. 
Με χρήση πανίσχυρου μηχανήματος ακτίνων Χ 
Παρότι οι επιστήμονες γνώριζαν επί μακρόν τον ρόλο της υπόφυσης στο στρες δεν είχαν εντοπίσει ποια πρωτεΐνη της είναι η "ένοχη" για την παρατεταμένη έκλυση ορμονών του στρες. Τώρα, για πρώτη φορά ειδικοί της φαρμακευτικής εταιρείας Heptares Therapeutics με χρήση ενός από τα πιο ισχυρά μηχανήματα ακτίνων Χ στον κόσμο, κατάφεραν να αποκαλύψουν τη συγκεκριμένη πρωτεΐνη.
Όπως αναφέρουν με δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση Νature χρησιμοποίησαν τον επιταχυντή σωματιδίων Diamond Light Source στο Οξφορντσάιρ προκειμένου να κατανοήσουν τη δομή της CRF1. Οι ισχυρές ακτίνες του επιταχυντή "φώτισαν" την πρωτεΐνη αποκαλύπτοντας μάλιστα και μια "αχίλλειο πτέρνα" της η οποία μπορεί να αποτελέσει στόχο νέων θεραπειών, όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Sunday Times. 
Προς θεραπείες για στρες και κατάθλιψη
Οι ειδικοί ευελπιστούν ότι η νέα γνώση θα οδηγήσει στον σχεδιασμό μικρών φαρμακευτικών μορίων τα οποία θα στοχεύουν τη… ρωγμή της πρωτεΐνης και θα θεραπεύουν το άγχος και την κατάθλιψη. 
Μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα η επικεφαλής του επιστημονικού τμήματος της Heptares Therapeutics Δρ Φιόνα Μάρσαλ ανέφερε ότι «γνωρίζοντας πλέον το σχήμα της πρωτεΐνης θα μπορούμε να σχεδιάσουμε ένα μόριο το οποίο θα ‘κλειδώνει’ στο… αδύναμο σημείο της CRF1 και θα την απενεργοποιεί βάζοντας έτσι ένα τέλος στο βιοχημικό ντόμινο που οδηγεί στο στρες».
Η CRF1 εντοπίζεται στις εξωτερικές μεμβράνες των κυττάρων της υπόφυσης και ανιχνεύει τα μόρια του στρες τα οποία εκλύονται από τον υποθάλαμο – περιοχή του εγκεφάλου που παράγει ορμόνες οι οποίες ελέγχουν μεταξύ άλλων τη θερμοκρασία του σώματος, την πείνα και τη διάθεση. Όταν ανιχνεύσει κάποιο τέτοιο μόριο οδηγεί το κύτταρο στην έκλυση ορμονών που οδηγούν στο στρες. 
Και έρευνα για τον διαβήτη 
Η ερευνητική ομάδα σκοπεύει επίσης να χρησιμοποιήσει την ίδια ερευνητική μέθοδο προκειμένου να αναλύσει μόρια που εμπλέκονται στον διαβήτη τύπου 2 με απώτερο στόχο τη μελλοντική ανάπτυξη ενός φαρμάκου που θα λαμβάνεται από το στόμα και θα καταργήσει τις ενέσεις ινσουλίνης.

Πηγή : ΒήμαScience 

21 Ιουλ 2013

Κρόκος : Η αρχαία θεραπευτική γνώση επιβεβαιώνεται…

Εάν η ομορφιά του λουλουδιού κρόκος (Crocus sativus) δεν σας εντυπωσιάσει, όταν δοκιμάσετε το μπαχαρικό (κρόκος ή σαφράν) η γεύση του θα σε γοητεύσει.
Ενώ ο κρόκος είναι εξαιρετικά ακριβός, επειδή χρειάζονται περίπου 150 λουλούδια για να μας δώσουν μόλις 1mg (χιλιοστό του γραμμαρίου) στήμονες (ή στίγματα) κρόκου, δεν χρειάζεται αρκετή ποσότητα για να έχει αποτέλεσμα.
Η μοναδικότητά του είναι, επίσης, στο γεγονός ότι η συγκομιδή του δεν μπορεί να αυτοματοποιηθεί αλλά γίνεται προσεκτικά με το χέρι, όπως χωρίς αμφιβολία έχει γίνει για δεκάδες χιλιάδες, αν όχι εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. 
Ο κρόκος έχει τεκμηριωθεί ότι έχει χρησιμοποιηθεί ως ένα πολύπλευρο φάρμακο από τους αρχαίους χρόνους.

Η χημική σύσταση των στιγμάτων του κρόκου
Τα αποξηραμένα κόκκινα στίγματα από το άνθος του φυτού έχουν φαρμακευτικές και αρτυματικές ιδιότητες καθώς και μεγάλη χρωστική ικανότητα και για αυτά γίνεται η καλλιέργεια του κρόκου.
Τα στίγματα του κρόκου περιέχουν σημαντικές ποσότητες χρωστικών, οι οποίες καλούνται κροκίνες και είναι ασυνήθιστα υδατοδιαλυτά καροτενοειδή, τα οποία είναι γλυκοζίτες της κροκετίνης. Επιπλέον, απαντώνται και άλλοι γλυκοζίτες της κροκετίνης, και άλλα καροτενοειδή.
Η ελαφριά πικάντικη γεύση των στιγμάτων του κρόκου προέρχεται από την πικροκροκίνη, η οποία είναι ένα γλυκοζίτης της σαφρανάλης.
Η σαφρανάλη, είναι μια μονοτερπενική αλδεΰδη η οποία πιστεύεται ότι σχηματίζεται, κατά τη διάρκεια της ξηράνσεως των στιγμάτων, από την πικροκροκίνη με ενζυματική ή όξινη υδρόλυση και αποτελεί το κύριο συστατικό του αιθέριου ελαίου στο οποίο οφείλεται το χαρακτηριστικό άρωμα του κρόκου. Επιπλέον, στο αιθέριο έλαιο του κρόκου απαντώνται η ιζοφορόνη, καθώς και άλλα τερπενοειδή,.
Τα στίγματα του κρόκου εκτός από τις κροκίνες την πικροκροκίνη και τη σαφρανάλη πιθανώς να περιέχουν και άλλα καροτενοειδή όπως α-, β- και γ-καροτένιο, ζεαξανθίνη, και λυκοπένιο, καθώς και λιπαρές ουσίες σε πολύ μικρό ποσοστό.

Ενώ η πρόσφατη προβολή του κρόκου για τις ιδιότητες του στην απώλεια βάρους (μέσω καταστολής της όρεξης) έχει προκαλέσει ένα κύμα ανανεωμένου ενδιαφέροντος για αυτό το μπαχαρικό, ο κρόκος έχει πολύ περισσότερα να προσφέρει από αυτό. 
Μπορεί, πράγματι, να βοηθήσει σοβαρές νευροεκφυλιστικές παθήσεις όπως η νόσος του Alzheimer : έρευνες έχουν δείξει ότι 15mg κρόκου δύο φορές την ημέρα ήταν εξίσου αποτελεσματικό με 5mg δονεπεζίλης (Aricept) δύο φορές την ημέρα, με σημαντικά λιγότερες παρενέργειες.
Αλλά δεν είναι μόνο τα στίγματα που έχουν θεραπευτικές ιδιότητες, τα πέταλα του φυτού έχουν επίσης αποδειχθεί σχεδόν ισοδύναμα με το Prozac (φλουοξετίνη), για την θεραπεία της κατάθλιψης. Άλλες έρευνες έδειξαν ότι 15mg πέταλα του φυτού ήταν εξίσου αποτελεσματικά με 10mg του Prozac για τη θεραπεία ήπιας έως μέτριας μορφής κατάθλιψης, πετυχαίνοντας στο 25% των συμμετεχόντων πλήρη ύφεση.
Ο κρόκος έχει αποδειχθεί ότι ρυθμίζει τουλάχιστον 22 βιολογικούς κύκλους μέσω των ακόλουθων φαρμακολογικών δράσεων : αγχολυτική, αντιφλεγμονώδη, αντικαρκινική, αντικαταθλιπτική, αντιμεταλλαξιογόνο, αντιοξειδωτική, βρογχοδιασταλτική, υποτασική, χημειοθεραπευτική, καρδιοπροστατευτική,  υπνωτική, ηρεμιστική, νευροπροστατευτική, ανταγωνιστής προσταγλανδίνης και άλλες πολλές.
Ένα τέτοιο φυτό όπως ο κρόκος, όπως και κάθε φυτό με ένα τέτοιο μεγάλο αριθμό και τρόπους δράσης και τόσο μεγάλη βιολογική δραστηριότητα σε εξαιρετικά μικρές ποσότητες, θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή.
Σε πολύ μικρές ποσότητες, ένα βότανο όπως ο κρόκος μπορεί να ωθήσει ένα σύστημα σε ισορροπία - για παράδειγμα, όπως συμβαίνει όταν ο κρόκος χρησιμοποιείται σε ένα πιάτο σαν μπαχαρικό, ή καταναλώνεται όπως το τσάι.
Ωστόσο, σε υψηλότερες “φαρμακολογικές δοσολογίες,” ειδικά όταν αναμιγνύεται με άλλα συνταγογραφούμενα φάρμακα, υπάρχει κίνδυνος να γίνει σοβαρή βλάβη.


Πηγές : Wikipedia  και  alttherapy.blogspot.gr

19 Ιουλ 2013

Αστέρες νετρονίου "σκορπίζουν" χρυσό στο Σύμπαν

        (Φωτογραφία:  Associated Press )

Τα τελευταία χρόνια σtην επιστημονική κοινότητα εμφανίσθηκαν θιασώτες της άποψης ότι ο χρυσός και άλλα πολύτιμα μέταλλα όπως η πλατίνα δεν αποτελούν προϊόν γεωλογικών διεργασιών της Γης αλλά έφθασαν εδώ από το Διάστημα. 
Πρόσφατες θεωρίες κάνουν λόγο για έλευση του χρυσού και της πλατίνας με μετεωρίτες ή άλλα διαστημικά σώματα (αστεροειδείς, κομήτες) που έπεσαν στον πλανήτη μας και διέσπειραν αυτά τα μέταλλα στο εσωτερικό του. Πώς όμως βρέθηκε στους αστεροειδείς και τους μετεωρίτες ο χρυσός ; 
Μια ιδέα που κερδίζει συνεχώς έδαφος είναι ότι η πηγή του χρυσού στο Σύμπαν είναι οι αστέρες νετρονίου και ειδικότερα οι συγκρούσεις που συμβαίνουν ανάμεσά τους. Μια νέα μελέτη έρχεται να στηρίξει αυτή τη θεωρία.
Τα άστρα νετρονίου
Τα άστρα νετρονίου ή πάλσαρ είναι σώματα υψηλής πυκνότητας, σχηματίζονται από άστρα τα οποία έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο της ζωής τους και καταρρέουν. Όλα τα πάλσαρ εκπέμπουν δέσμες ακτινοβολίας από τους πόλους τους και καθώς περιστρέφονται γίνονται ορατά από τη Γη ως περιοδικές, σύντομες λάμψεις ραδιοκυμάτων. Ορισμένοι μάλιστα τα περιγράφουν ως "κοσμικούς ραδιοφάρους".
Οι χρυσές συγκρούσεις
Πριν από δύο χρόνια επιστήμονες του Ινστιτούτου Αστροφυσικής Max Planck στη Γερμανία πραγματοποίησαν προσομοιώσεις οι οποίες έδειξαν ότι οι συγκρούσεις αστέρων νετρονίων παράγουν χρυσό. Τώρα ερευνητές του Κέντρου Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian προχώρησαν ένα βήμα περισσότερο όχι μόνο επιβεβαιώνοντας ότι οι συγκρούσεις των πάλσαρ παράγουν χρυσό αλλά υπολογίζοντας και την ποσότητά του. 
 "Εκτιμούμε ότι η σύγκρουση αστέρων νετρονίων παράγει και εκτοξεύει στο Διάστημα ποσότητα χρυσού που αντιστοιχεί στη μάζα δέκα σωμάτων σαν τη Σελήνη" αναφέρει ο Εντο Μπέργκερ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που έχει υποβάλει τη μελέτη της για δημοσίευση στην επιθεώρηση "Astrophysical Journal Letters". 

Πηγή : BHMAScience

17 Ιουλ 2013

Κρασί με γεύση κόλα παρασκευάζεται στη Γαλλία !

Σε μια απόφαση που μοιάζει αδιανόητη για μια χώρα με παγκόσμια φήμη στην υψηλή κουζίνα και τις λεπτές γεύσεις, γάλλος οινοπαραγωγός παρασκευάζει κρασί με γεύση αναψυκτικού τύπου κόλα.
Την ιδέα εισήγαγε η εταιρεία Hausmann Famille, που έριξε στην αγορά το "Rouge Sucette", το "κόκκινο γλειφιτζούρι", κόκκινο κρασί με γεύση κόλα.
Η ιδέα φαίνεται να απευθύνεται στο κοινό που έχει γυρίσει την πλάτη του στο κρασί. Από τη δεκαετία του 1980 όσοι γάλλοι πίνουν καθημερινά κρασί μειώθηκαν κατά τα δύο τρίτα και όσοι δεν πίνουν ποτέ είναι πλέον διπλάσιοι από παλιά.
Οι νέοι δείχνουν και αυτοί να μην προτιμούν τα κρασιά.
Αρκεί αυτό το φτηνό κρασί με γεύση κόλας να προσελκύσει τους νέους και να τους στρέψει στα πιο ακριβά κρασιά με εκλεπτυσμένες γεύσεις ; Αυτό είναι άγνωστο για την ώρα.
Με τιμή γύρω στα τρία ευρώ το "κόκκινο γλειφιτζούρι" θα πωλείται στα μεγάλα σουπερμάρκετ.
Ανταγωνιστές μάλλον θα έχει άλλα κρασιά με γεύση, όπως γκρέιπφρουτ και φρούτα του πάθους, η αγορά όμως των κρασιών αυτού του τύπου όλο και μεγαλώνει.

Πηγή : in.gr

3 Ιουλ 2013

Μπαταρία ξύλου

Μια μικροσκοπική μπαταρία ξύλου μεγάλης διάρκειας κατασκεύασαν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ. από ένα λεπτό φύλλο ξύλου, επικαλυμμένο με κασσίτερο, ενώ χρησιμοποιεί νάτριο αντί για λίθιο, κάτι που την καθιστά περιβαλλοντικά φιλική.
Το νάτριο δεν αποθηκεύει την ενέργεια το ίδιο αποδοτικά με το λίθιο, οπότε η μπαταρία δύσκολα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στα κινητά τηλέφωνα, ωστόσο το χαμηλό της κόστος και τα κοινά της υλικά την καθιστούν ιδανική για τη στιγμιαία αποθήκευση τεραστίων ποσοτήτων ενέργειας (π.χ. αποθήκευση ηλιακής ενέργειας σε μια μονάδα ηλεκτροπαραγωγής).
Άλλο ένα πλεονέκτημα της πρωτοποριακής μπαταρίας είναι ότι φτιάχνεται από εύκαμπτες ίνες ξύλου, οι οποίες εξασφαλίζουν περισσότερους από 400 κύκλους φόρτισης και μεγάλη διάρκεια. Σημειώνεται ότι οι υφιστάμενες μπαταρίες στην πλειοψηφία τους κατασκευάζονται πάνω σε άκαμπτες βάσεις, αρκετά εύθραυστες για να αντέξουν τη διαστολή και συστολή που προκαλείται από την αποθήκευση και τη χρήση των ηλεκτρονίων στη μπαταρία.
"Οι ίνες του ξύλου που φτιάχνουν το δέντρο κάποτε είχαν νερό, το οποίο είναι πλούσιο σε μέταλλα, οπότε θεωρούνται ιδανικές για την αποθήκευση υγρών ηλεκτρολυτών και μπορούν να αποτελέσουν όχι μόνο τη βάση αλλά ενεργό μέρος της μπαταρίας", δήλωσε ο Liangbing Hu, που συμμετέχει στην έρευνα.
Μετά από εκατοντάδες κύκλους φόρτισης και αποφόρτισης της μπαταρίας στο εργαστήριο, το ξύλο "τσαλακώθηκε", ωστόσο παρέμεινε ανέπαφο.
Υπολογιστικά μοντέλα έδειξαν ότι οι ρωγμές που σχηματίστηκαν χαλαρώνουν με αποτελεσματικότητα την πίεση στη μπαταρία κατά τη διαδικασία φόρτισης και αποφόρτισης, κάτι που επεκτείνει τη διάρκεια ζωής της.

Δείτε το σχετικό άρθρο και το αντίστοιχο βίντεο εδώ

Δείτε ακόμα :